Joseph Beuys (1921-1986) - niemiecki rzeźbiarz, teoretyk sztuki, pedagog, działacz społeczny i polityczny, performer. Był jednym z najbardziej znaczących artystów tzw. moderny. Pierwszym, poważnym doświadczeniem, które wpłynęło na dalsze życie artysty, było ocalenie w czasie II wojny światowej z katastrofy lotniczej nad stepami ZSRR. Artysta wierzył, że o jego powrocie do zdrowia zadecydowało zastosowanie przez miejscowych Tatarów naturalnych materiałów i substancji - wełnianego filcu, tłuszczu i miodu. Później materiały te stały się współtworzywem jego dzieł. W latach 1947-1952 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie. Był uczniem Josefa Enselinga i Ewalda Mataré. W latach 1961-1972 był profesorem tej uczelni. W młodości Beuys uchodził za doskonałego rysownika zwłaszcza zwierząt. W latach 60 zasłynął udziałem w happeningach, członkostwem w grupie Fluxus a także jako organizator akcji "Eurazja", "Manresa" i "Jak martwemu zającowi wyjaśnić obrazy". W latach późniejszych poświęcił realizacji własnej koncepcji rozszerzonego pojęcia sztuki teorii rzeźby społecznej, w którym proces kreatywnego myślenia i politycznego działania są ważniejsze od stworzenia obiektu sztuki. Beuys zwykł powtarzać, że "każdy człowiek jest artystą". Jego działalność opierała się na idei wolnego człowieka jako istoty będącej częścią natury i społeczeństwa. Był zaangażowany politycznie: utworzył Niemiecką Partię Studencką (1967), Organizację Niewybierających (1970) oraz Bezpośrednią Demokrację w Drodze Referendum (1971). Kandydował do Parlamentu Europejskiego oraz, z ramienia Partii Zielonych, do Parlamentu Krajowego Nadrenii Północnej - Westfalii.

Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego ul. Ligonia 46, 40-037 Katowice