Ewa Czermak Ewa Czermak - ukończyła studia, oraz dwuletni kurs mistrzowski w zakresie śpiewu kameralnego w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Sofii (1980). Do roku 1985 pracowała jako solistka w Teatrze Operowym w Sofii i Sliwnie oraz chórze kameralnym przy Bułgarskiej Telewizji. W roku 1985 przeprowadziła się do Polski, gdzie rozpoczęła swoją działalność pedagogiczną. Obecnie jest profesorem Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie prowadzi klasę śpiewu solowego oraz pełni funkcję Kierownika Katedry Wokalistyki. Ponadto prowadzi liczne kursy mistrzowskie w kraju i za granicą, jest jurorem wielu konkursów wokalnych, członkiem kilku fundacji i stowarzyszeń muzycznych. Jej studenci są wielokrotnie laureatami konkursów w Polsce i za granicą. Od 1988 roku jest solistką Opery Dolnośląskiej we Wrocławiu, gdzie wykonała
m.in. takie partie jak: Zuzanna (Wesele Figara), Zerlina (Don Juan), Pamina
(Czarodziejski Flet) - W.A.Mozart, Adina (Napój Miłosny), Norina (Don
Pasquale)-G.Donizetti), Micaela (Carmen)-G.Bizet), Małgorzata (Faust)-
Ch.Gounod, Mimi (Cyganeria), Gilda (Rigoletto), Leonora (Trubadur), Nanetta
(Falstafi)-G.Verdi, Agata (Wolny Strzelec)-C.M.Weber, Hanna (Straszny
Dwór)-St.Moniuszko. Ewa Czermak uprawia również muzykę kameralną i oratoryjną. Uczestniczyła
w szeregu festiwali w kraju i za granicą - m.in. Wratislavia Cantans,
Mozart Festiwal w Madrycie, Sommerfestspiele w Xanten i wielu innych.
Razem z zespołem Opery Dolnośląskiej pod dyrekcją Ewy Michnik nagrała dwie płyty kompaktowe: Cyganerię G. Pucciniego (partia Mimi), oraz Manru I.J. Paderewskiego (partia Ulany), która otrzymała Nagrodę Akademii Fonograficznej FRYDERYK 2004 w kategorii najwybitniejsze nagranie muzyki polskiej. Paweł Kajzderski Studia muzyczne ukończył z wyróżnieniem w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu, pod kierunkiem prof. H. Łukaszka. Solista Teatru Wielkiego w Łodzi, a następnie Opery Śląskiej w Bytomiu i Opery "Nova" w Bydgoszczy. Znakomity odtwórca pierwszoplanowych ról operowych, zwłaszcza verdiowskich (Germont w "Traviacie", di Luna w "Trubadurze", Don Carlo w "Ernani", Amonasro w "Aidzie", czy wreszcie tytułowych w "Nabucco" i "Rigoletto"). Równie doskonały jako Don Juan ("Don Giovanni" W. A. Mozarta), Wolfram ("Tannhauser" R. Wagnera), Janusz czy Maciej ("Halka", "Straszny Dwór" St. Moniuszki), czy wreszcie jako niezrównany Frank ("Zemsta Nietoperza" J. Straussa). Artysta w swoim stałym repertuarze posiada blisko 40 głównych partii operowych i operetkowych, dzieła oratoryjne, liczne arie i pieśni różnych kompozytorów. Stale współpracuje z innymi teatrami operowymi i zespołami filharmonicznymi.
Roman Lasocki Roman Lasocki - jeden z najwybitniejszych skrzypków polskich średniego pokolenia. Studia uwieńczone dyplomem z wyróżnieniem ukończył w PWSM w Łodzi w kasie prof. Fr. Jamrego. Kontynuując je później u takich mistrzów jak Andre Gertler, Henryk Szeryng, Tadeusz Wroński czy Stanisław Lewandowski. Brał udział w licznych kursach mistrzowskich m.in. w Budapeszczie, Weimarze, Genewie, Barcelonie. Występował na najpoważniejszych estradach koncertowych świata m. in. w paryskiej Salle Gaveau, wiedeńskiej Bosendorfer Sall, nowojorskiej Carnegie Hall oraz największych centrach koncertowych Europy, Azji, USA i Kanady. Uczestniczył w renomowanych światowych festiwalach muzycznych "Festival Estival de Paris" czy Warszawskiej Jesieni. Występował z najwybitniejszymi polskimi dyrygentami, zaś szczególnie ceni sobie koncerty i nagrania dokonane z Filharmonią Śląska oraz NOSPR pod dyrekcją Karola Stryi, Antoniego Wita, Mirosława Jacka Błaszczyka i Jerzego Swobody. Nagrał ponad dwadzieścia płyt analogowych i kompaktowych dla wytwórni polskich, niemieckich, angielskich, francuskich i japońskich. Nagrywał dla Polskiego Radia a także radiofonii niemieckiej, francuskiej, włoskiej, szwedzkiej, węgierskiej, belgijskiej, holenderskiej, hiszpańskiej, czeskiej, koreańskiej a także rozgłośni amerykańskich i kanadyjskich. Jego wieloletnia współpraca z Telewizją Polską zaowocowała sześcioma cyklami programów m.in. "Fantazja na smyczki", "Mistrzowie wiolinistyki", "Historie smyczkiem pisane" "Roman Lasocki przedstawia" w których zrealizował przeszło 250 odcinków sam grając oraz komentując i przeprowadzając rozmowy z najwybitniejszymi polskimi skrzypkami, altowiolistami i wiolonczelistami. Od dziesięcioleci artysta zapraszany jest do prowadzenia kursów mistrzowskich m.in. w Niemczech., Francji, Holandii, Hiszpanii, na Węgrzech, w Korei Pd., Japonii, USA i Kanadzie. Juror i przewodniczący jury licznych polskich i międzynarodowych konkursów skrzypcowych. Od roku 1970 zajmuje się także pedagogiką. Jest profesorem zwyczajnym AMFC w Warszawie oraz profesorem AM w Katowicach. Z klasy jego wyszło wielu cenionych skrzypków polskich wśród nich Szymon Krzeszowiec, Adam Musialski, Anna Rechlewicz. Katarzyna Brzoza, Barbara Walus i Izabella Szałaj. Artysta pełnił także szereg odpowiedzialnych funkcji uczelnianych. Zaś lata 2002-2004 spędził w Korei Pd. Pełniąc funkcję visiting profesora na Uniwersytecie w Daegu, oraz prowadząc kursy mistrzowskie w Seulu. Ponad trzydziestu wybitnych kompozytorów dedykowało Romanowi Lasockiemu swoje dzieła, wśród nich m.in. Rafał Augustyn, Jerzy Bauer, Edward Bogusławski, Marian Borkowski, Sławomir Czarnecki, Andrzej Dutkiewicz, Jan Wincenty Hawel, Włodzimierz Kotoński, Stanisław Moryto, Bronisław Kazimierz Przybylski, Witold Rudziński, Romulad Twardowki. Za wybitne osiągnięcia artystyczne został uhonorowany m.in. Krzyżem Oficerskim Polonia Restuituta, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Polskiego Radia, nagrodą "Złotego Ekranu", oraz czterokrotnie nagrodą Ministra Kultury. O GRZE Romana Lasockiego z uznaniem wyrażał się Witold Lutosławski. Oto
cytat z Jego listu: " dzieki Pana i Pani Musialskiej wykonaniu uwierzyłem,
iż (Recitativo e arioso) nie zostało napisane przez mnie lewą ręką a wykonanie
Państwa podoba mi się bardzo..." i dalej słowa zachęty do zainteresowania
innymi dziełami. W odpowiedzi na sugestię Mistrza Roman Lasocki Partitę
wykonał z orkiestrami blisko siedemdziesiąt razy, zaś jego nagranie sprzed
10 laty dokonane (na cd PRK CD020) z Filharmonią Śląska pod dyrekcją Jerzego
Swobody zostało świetnie przyjęte przez krytykę. Jeden z największych
polskich skrzypków i pedagogów wiolinistyki profesor Tadeusz Wroński tak
oto recenzował to nagranie w "Ruchu Muzycznym" z 11 stycznia
1998r. : " miałem okazję ostatnio wysłuchać Partitę Lutosławskiego
w trzech nagranaich Krzysztofa Jakowicza, Krzysztofa Bąkowskiego i Romana
Lasockiego. Wszystkie trzy nagrania są znakomite ...
|